Özet: 2019’un ikinci yarısında Irak ve Lübnan’da patlak veren protestoların hedefi Tahran destekli siyasi rejimleri sarsmak olduğu için İran’ın çıkarları açısından bu durum bir zorluk yarattı. Tahran tıpkı 2011 yılındaki Arap isyanları ve 2013 Anbar protestolarında olduğu gibi mevcut gösterileri de jeopolitik bir pencereden okuyor. İranlı siyasi elitlerin yapısal ikiliği, güvenlikçi yaklaşımı ve Suriye’deki müdahalesine yönelik geri tepmelerden edindiği tecrübeler nedeniyle İran’ın protestolar konusundaki resmi tepkisi görece muğlak oldu: İran, siyasi değişim çağrılarına temkinli de olsa destek verdi ama aynı zamanda şiddetin körüklenmesinde dış güçlerin parmağı olduğunu da vurguladı. Bu görüş yazısı, Irak ve Lübnan protestolarına yönelik İran’ın farklılaşan resmi tepkilerini inceleyerek Tahran’ın caydırıcı stratejilerini merkeze alan jeopolitik bir bakış açısından durumu nasıl gördüğünü açıklamaya çalışıyor.
Yazar Hakkında
Tamer Badawi, University of Kent’te Irak’taki paramiliter gruplar özelinde siyaset ve güvenlik araştırmaları yapan bir doktora öğrencisi ve asistan öğretim görevlisidir. Kendisi Al Sharq Strategic Research bünyesinde yerleşik olmayan bir araştırmacıdır.