Larbi Sadiki(Bu metin İngilizce orijinalinden çevrilmiştir.)
Özet: İsrail’in “Trump Anlaşması” altında Arap devletleriyle birer birer normalleşme girişimi, Filistin’in adalet ve devlet olma hakkı gibi konuları göz ardı etti. Bu makale, salt İsrail’e fayda sağlayan bu açık ihmallerin, barış yapımı üzerinde doğal olarak olumsuz sonuçlar doğurduğunu savunmaktadır. Bu sebeple “Trump Anlaşması”nın, Arap-İsrail çatışmasında gözle görülür şekilde dengesiz bir dış politikanın tezahürü olduğu söylenebilir. Bu analizde, son dönemde İsrail’le anlaşmaya varan Arap “normalleştiricilerin”, Filistinlilerin mülksüzleştirilmesi ve onların Ortadoğu’daki herhangi bir barışta kilit muhatap olarak yeniden tanınmasıyla ilgili sahip oldukları ahlaki pozisyonlarını görmezden geldiği ele alınacaktır. ABD dış politikasının Trump-Kushner önderliğindeki bu “yeniden ayarlanması”nda barış yapımı, uzun süredir var olan toprak karşılığı barış ilkesini ortadan kaldırma eğilimindeki İsrail ile iş birliğini genişletmek adına demokratik olmayan ve/veya zayıf devletleri hedefliyor. Daha ziyade amaç Filistinlileri dışlamak ve İsrailliler ile Filistinliler arasındaki çatışmanın çözümünün kilit temellerini yani BM kararlarını sulandırmak gibi görünüyor.
Anahtar Kelimeler: Normalleşme, İbrahim Anlaşması, Barış Yapımı, Yüzyılın Anlaşması, Oslo Anlaşmaları, Bahreyn, İsrail, BAE