Mohanad Hage AliÖzet
Lübnan’daki hükümet karşıtı halk ayaklanması Hizbullah’a karşı köklü bir meydan okumaya neden oldu çünkü Hizbullah ve müttefikleri 2018’de elde ettikleri zaferlerin ardından parlamento ve hükümette kilit bir konuma gelmişti. Bu nedenle Hizbullah, ayaklanmayı Suriye rejiminin 2005 yılında Lübnan’dan çekilmesinin ve Şam ve İran’a karşı güçlü bir muhalif çoğunluğu iktidara getiren iki parlamento seçiminin ardından uzun süredir beklediği başarısına yönelik bir gasp girişimi olarak algıladı. 2018 seçimleri Lübnan’ın siyasal yapısını partinin bölgesel ittifakları doğrultusunda yeniden şekillendirmek için bir fırsat niteliğindeydi. Bu yüzden Hizbullah halk ayaklanmasına karşı gözle görülür bir muhalif tavır takındı. Ancak gerçek şu ki ayaklanma partinin anlaşma ve ittifaklarında yarıklar açarken yeni iç uyuşmazlıklar için de bir zemin oluşturdu. Daha da önemlisi ayaklanmalar, Hizbullah ve dolayısıyla da Emel hareketinin Şii mezhebini temsil edip siyasi tercihlerini tanımlamadaki baskın rolünü ve kapasitesini sarstı.
