Giriş

Ekim 2019’dan bu yana Irak’ta daha iyi yaşam koşulları, bölgesel ve küresel güçlere karşı bağımsızlık, yolsuzluğa son verilmesi ve nihayetinde ABD öncülüğündeki 2003 işgalinden sonra yerleşmiş siyasi sistemin tamamen ortadan kaldırılması gibi taleplerle kitlesel gösteriler yapıldı.

Protestocular çoğunlukla Şii yoğunluklu Bağdat, Basra, Necef, Kerbela ve Nasıriye vilayetlerinden Şii genç, öğrenci ve sivil toplum aktivistlerinden oluşuyordu. Protestolar başladığından beri büyük çoğunluğu Şii halktan olan yaklaşık 700 kişi öldürülürken 30.000’in[i] üzerinde insan da yaralandı.[ii] Bu bağlamda Şii İslamcı partiler, en temelde protestoların hem kurulmasında hem de sürdürülmesinde önemli bir rol oynadıkları siyasi sistemi reddediyor olması sebebiyle protesto hareketini kendi iktidarları karşısında varoluşsal bir tehdit olarak algıladı. Bu nedenle aşağıda açıklanacağı üzere, Sadr Hareketi dışındaki Şii İslamcıların çıkarları protestocuların talepleriyle taban tabana bir zıtlık teşkil etmekteydi.

[i] Hassan Ahmed. (7 Mart 2020). Iraqi protesters stand firm, say corruption worse than coronavirus.

https://www.al-monitor.com/pulse/originals/03/2020/iraq-protests-coronavirus.html#ixzz6McAGp58r

[ii] Farhad Alaaldin. (13 Şubat 2020). Iraq’s establishment parties must back Allawi’s new cabinet.

https://www.rudaw.net/english/opinion/13022020